De contrabas is de laatste jaren behoorlijk in opmars. Steeds meer bassisten schaffen er een aan ‘om het eens te proberen’. Laten we eerlijk zijn: de diepe, sonore klank van een contrabas, het fysieke gevoel als je zo’n instrument in je armen sluit en de snaren beroert… Daar gaat ieder bassistenhart sneller van kloppen.
Leo Fender ‘verloste’ bassisten eind jaren vijftig van hun zogenaamde hondenhok met zijn uitvinding van de basgitaar. Vervoersproblemen waren voortaan opgelost en met de aangebrachte frets behoorde bovendien het intonatieprobleem tot het verleden, want het was allemaal maar moeilijk te horen in de roerige jaren vijftig.
Beide minpunten zijn allang verleden tijd. Vervoer is in de regel geen probleem meer en wat betreft versterking is er van alles voor de contrabas te koop om jezelf goed te kunnen horen. Van de meest uiteenlopende pickups tot geavanceerde versterkers.
Beginnersproblemen
Als je begint op contrabas mag het natuurlijk niet te veel kosten. Logisch. Een eenvoudige nieuwe studiebas koop je al voor zo’n 700 euro, maar daarmee is niet gezegd dat je er al bent. Dit zien we maar al te vaak als zo’n bas de werkplaats wordt binnengebracht met eigenlijk altijd dezelfde klachten. De bas speelt zwaar, klinkt niet lekker en/of loopt op sommige plekken aan. Bovendien zijn de snaren vaak van zeer middelmatige kwaliteit, evenals de afwerking van de toets en de aansluiting van de kam op het bovenblad. Ook de algehele constructie is niet altijd wat het moet zijn.
Verbeteringen
Voor het verkrijgen van een mooie toon moet je op een aantal cruciale punten letten. Bij de goedkopere bassen is de toets meestal van het wittige esdoorn gemaakt, waarop gewoon een laag zwarte verf zit. De toets van een contrabas moet, net als de hals van een basgitaar, licht hol zijn. En dan mooi egaal, anders krijg je bij een redelijk lage afstelling vervelende bijgeluiden op sommige plekken. De praktijk leert dat dit meestal niet zo is. De toets is meestal te recht en vertoont lichte oneffenheden over de gehele lengte. Dat laatste is te wijten aan de slordige afwerking.
Zo ook de kam, dat ding dat op de kast staat, waarover de snaren lopen. De kam moet mooi aansluiten op de ronding van het bovenblad, maar vaak is dat niet zo. Het is een secuur en tijdrovend werkje om dit goed te krijgen. Samen met het vlakken van de toets (dan weer opnieuw kleuren en lakken natuurlijk) en een nieuw setje goede snaren aanbrengen, ben je al snel een honderdje of vijf verder.
Hoewel de bas nu een stuk beter zal spelen en klinken, blijft het een goedkope bas, waarbij geen enkele garantie kan worden gegeven op de constructie, die in de loop der jaren nog wel eens een eigen wil blijkt te hebben.
Betere alternatieven
Beter is het om toch even door te sparen voor een wat betere contrabas. Deze categorie begint (nieuw) rond de 1500 euro, heeft een ebben toets en een betere kwaliteit kam. Bovendien zijn deze bassen een stuk degelijker gebouwd. En voorzien van goede snaren.
Volgende keer meer hierover. •
Oorspronkelijk gepubliceerd in: de Bassist.
https://www.debassist.nl/